Կա մի հին կատակ արքայի մասին, ով գնում է իմաստունի մոտ և հարցնում է, թե ինչպես է պատահում, որ երկիրը վայր չի ընկնում: Իմաստունն ասում է. «Երկիրը հենվում է առյուծի վրա»: «Իսկ այդ դեպքում ու՞մ վրա է կանգած առյուծը»,- հարցնում է արքան:
«Առյուծը կանգնած է փղի վրա»,- պատասխանում է իմաստունը: «Իսկ փի՞ղն ում վրա է հենվում»,- կրկին հարցնում է արքան: «Փիղը ոտքերով կանգնած է կրիայի վրա»,- պատասխանում է իմաստունը: «Իսկ այդ դեպքում կրիան...»: Իմաստունը ընդհատում է նրան և ասում է. «Դուք կարող եք կանգ առնել այդ կետում, Ձերդ մեծություն, դրանից հետո այնտեղ անընդհատ կրեաներ են»:
ՔԵՆ ՈՒԻԼԲԵՐ
Հովիկ Չարխչյան
