Գնում ես խանութ ու տեսնում, որ ապրանքը կրկին թանկացել է, իսկ գնային իջեցումների մասին անգամ երազելն անիմաստ է: Խոշորներին վերահսկելն էլ երևի ժողովրդի գործն է՝ ոչ թե ՏՄՊՊՀ-ի: Երբ երկու խոշոր կաթնամթերքի ընկերություններ իրենց արտադրանքի գները բարձրացնում են, իսկ մյուսը իջեցնում է, ՏՄՊՊՀ-ն փոխանակ այդ գինը բարձրացնողներին ստիպի, որ իջեցնեն՝ ավելի մատչելի գնով իր ապրանքը վաճառող ընկերությանն անվանում է անբարեխիղճ և ստիպում գին բարձրացնել:

Այստեղ մի հետաքրքիր պարադոքսի ենք հանգում: Փաստորեն ավելի էժան գնով կարելի է ապրանք վաճառել ու եկամուտ ունենալ, բայց չգիտես ինչու մարդիկ ավելի թանկ են վաճառում: Ի՞նչ է ՏՄՊՊՀ-ն աղքատ երկրում նպաստում է որոշների գերշահույթ ստանալո՞ւն։

Եթե այդպես է՝ եկեք անունը փոխենք դնենք «Տնտեսվարողների եկամուտների բարձրացմանը նպաստող հանձնաժողով»:

Այլ վիճակ է, երբ խոսքը վերաբերում է մենաշնորհային ինչ-որ ապրանքի, այստեղ ՏՄՊՊՀ-ն մի տեղ կանգնած իր համար ուղղակի հետևում է, իսկ մենաշնորհ ունեցողը կամայականությունների է դիմում՝ մի օր ապրանքի գինը 800 դրամ է, հաջորդ օրը՝ 470, մի քանի օր հետո էլ 900: Լավ, ՏՄՊՊՀ-ն այս ամենը չի՞ տեսնում, եթե չի տեսնում թող դադարեցնի իր գործունեությունը:

Հիշում ենք դեկտեմբերին դոլարի տատանման արդյունքում գների բարձրացումը, դոլարը իջավ գները մնացին: Կեցցե ՏՄՊՊՀ-ն:

Հ.Գ. Գները բարձր են, ապրանքները թանկ են՝ամենայն հավանականությամբ դրա համար էլ ՏՄՊՊՀ պետն իր որոշ վճարումներ չի հասցնում անել:

Էդգար Խաչատրյան