Անհավասար ամուսնությունները միշտ էլ որոշակի խնդիրներ են ստեղծել, հատկապես հոգեբանորեն։ Կարելի է հիշատակել Հովհաննես Թումանյանի Մարո գրական պոեմը, որտեղ մանկահասակ աղջիկն ամուսնանում է հասուն տղմարդու հետ և, ի վերջո, ինքնասպան լինում։ Թվում է՝ նորմալ երևույթ է այն ժամանակվա բարքերի համար, սակայն մոռանում ենք, որ հոգեբանական խնդիրն ավելի լուրջ է, երբ մանկահասակ աղջիկը դեռևս չձևավորված օրիորդ պետք է ամուսնանա, ամուսնական առագաստ մտնի և կին դառնա՝ պատկերացում չունենալով ամուսնության և սեռական հարաբերությունների մասին։

Ահա մի շարք խնդիրներ, որոնք բերում են հոգեբանական խաթարումների, իսկ հետևանքները բազմաթիվ են։

Ուրիշ է անհավասար ամուսնությունը, երբ տղամարդը փոքր է կնոջից։ Նման միությունը փոթորիկ է ծնում։ Հասարակության մեջ դա չի ընկալվում և հասարակության նմանօրինակ արձագանքը ոչ մի բացատրություն չունի, բացի նախանձից. չէ որ նրանց՝ հավերժ փնթփնթացող ու գիրացած կանանց ոչ ոք չի նկատել, իսկ այս մեկը ամուսին է գտել, այն էլ այդքան փոքր։

Ըստ սեքսաբանների ու հոգեբանների՝ երիտասարդ ամուսինն ավելի «օգտակար է» կնոջ առողջական ու հոգեկան տեսանկյունից, քան տարեցը։ Ամուսնության դրական կոմերից երեքն են.

Սեքս

Կինը սեքսուալության առումով ծաղկում ու փթթում է 30 տարեկանից հետո։ Իսկ տղամարդու մոտ սեքսուալ հասունացումը գագաթնակետին է հասնում 25- ի մոտ, դրանից հետո նրա ակտիվությունը բավականին նվազում է։ Դա է պատճառը, որ հասուն կնոջ ու երիտասարդ տղամարդու ամուսնությունը սեքսուալության տեսանկյունից ներդաշնակ է լինում, երկուսն էլ պատրաստ են փորձության։Իսկ երջանկության սուր զգացման համար, անսանձ կրքից բացի ուրիշ ավելի ինչ կարող է գույություն ունենալ։ Դրանից է բխում գերազանց տրամադրությունը, բարձր իՆքՆագՆահատակաՆը անսպառ էներգիան։ Սեքուալ առումով երջանիկ կինը սարեր կշրջի և, որպես կանոն, շրջում է սիրելի ամուսնու համար։

Շարունակությունը՝ այստեղ