Կան ազգի նվիրյալներ, ում տեսակը բացառիկ է, չի կրկնվում, բայց նաև անհրաժեշտ է ազգին ու հայրենիքին բոլոր ժամանակներում:
Նման նվիրյալ է Անդրանիկ Օզանյանը, ով անգամ այս «աշխարհը լքելուց» հետո շարունակում է ապրել և օրինակ ծառայել՝
«Ես իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտել անձնական երջանկության ու բարօրության։ Ես մշտապես ձգտել եմ միայն մի բանի և պայքարել եմ միայն մի բանի՝ իմ հարազատ ժողովրդի ազատության և բարեկեցության համար։ Ես չեմ փնտրում իմ վաստակի գնահատականը և ցանկանում եմ միայն այն, որ երջանիկ լինի այն ժողովուրդը, որին ես ծառայում եմ ամբողջ կյանքում»:
Արմեն Պետրոսյան
