Դժվարություններն ու նվաստացումները, որոնց տակ կքեցի ապրելու, ուտելու համար, իմ մեջ կոփեցին ամեն գնով հաղթելու այդ ուժեղ կամքը․․․ Այո, ուտել էր պետք։ Մեր միակ հոգսը մի բան գտնելն էր, որ գցեինք ատամների տակ, դատարկությունից փոքրացած, կուչ եկած մեր ստամոքսը հանդարտեցնելու համար․․․ Ո՛չ փող ունեմ, ո՛չ աշխատանք, հիմա էլ կմնամ առանց կոշիկների․․․
Կանգնեցի, կոշիկներիս նայեցի։ Ներբանները դեռ պինդ են․ ես դրանք հեծանիվի հին դողերից էի կտրել-հանել։ Կոշիկս ես էի վերանորոգում․․․ Կոշիկներիս բացված քթերին ռետիններ էի անցկացրել եւ որպեսզի չնկատվեն՝ ներկել էի դրանք․․․ Այդ տարիներին այնքա՜ն եմ կոշիկի կարիք զգացել, այնքա՜ն եմ ցանկացել կոշիկ ունենալ․․․
Հայե՛ր, գիտե՞ք, որ
