ադմին Հայկ Ավետիսյանի բաց նամակը Հայկ Կասպարովին
Սիրելի Հայկ, իմ թոռնիկներից մեկն էլ մեր անվանակիցն է: Նա դեռ չգիտի, որդու կաս,ինքը չի էլ իմանա հուսով եմ քեզ:Նա Սերժ Թնակյանի երկրպագու կլինի: Նա դեռ շատ բան չգիտի: Եվ մենք, Հայ՛կ, բոլորս հաշվետու ենք նրա առաջ: Պատկերացնու՞մ ես նրա դեմքի արտահայտությունը, նրա հարցական աչքերը, երբ նա իմանա, որ դու երգիչ ես ու հանդգնում ես լինել մեր անվանակիցը: Եվ մի օր, արդեն հասունացած փոքրիկը կհարցնի. «Ի՞նչու չէիք լսում նրա երգերը»: Եվ ի՞նչ եմ ասելու նրան, Հայ՛կ,որ չեմ լսել քո երգերը դյութական,քո երգերը դյութական: Մենք. բոլորս, ի՞նչ ենք ասելու նրան: Խնդրում եմ, քանի դեռ ուշ չէ, քանի դեռ սուրը ոսողի ճամփին է դեռ, մի բան արեք թարգեք «երգելը»,սկզբում բարդ կլինի իհարկե չէ,որ այն նարկոլոգիական կախվածություն է:Բայց հանուն վաղվա գալիքի արա դա ազիզ,Հայ՛կ:
Պապիին ասա թո քնելուց լավ ծածկվի սիրելի Հայ՛կ
Խաղաղություն:
