Ես մեղադրում եմ հեքիաթների հեղինակներին: Ոչ ծարավին, ոչ դաժանությանը, ոչ ծնողներին, որովհետև ոչ թե նրանք, այլ հեքիաթներն ինձ խոստացան, որ երազը ձյունակույտերի մեջ չի հանգեցնի թոքերի բորբոքման, որ հացը երբեք չի չորանում, որ ծառերի ծաղիկները բացվում են ցանկացած ժամանակ, որ դևերին կարելի է հաղթել համարձակությամբ, որ եթե ինչ-որ բան շատ ցանկանաս' ցանկությունդ անմիջապես կկատարվի:
Անվեհեր ցանկությունն, ասում են հեքիաթները, ջանքերից ավելի ուժեղ է: Ալլադինի լամպի ծուխը դարձավ իմ առաջին ծխածածկույթը, իսկ կեղծիքը, որ հեղվում է հեքիաթներից, իմ առաջին հանցանքը…
ԱՆԱԻՍ ՆԻՆ
Hovik Charkhchyan
