Մի քիչ բարկանում եմ: Ես Արմեն Ջիգարխանյանի բազմաթիվ հարցազրույցներ եմ լսել ու միշտ մեծ հաճույքով: Մարդը ձևեր չի թափում, ճիշտն է ասում: Այո, Բաքուն մշակույթի քաղաք է: Միթե դա սուտ է : Ալիևը նրան տուն է տվել, մարդը չի մոռանում, չի ուրանում: Ինչ վատ բան կա դրա մեջ ? Իր հարցազրուցներից մեկում շատ մանրամասն ներկայացրեց հայ-ազերիական թշնամանքի վնասները երկու երկրների համար էլ: Դա էլ է սուտ ? Մարդը առանձնակի պատճառ չի տեսնում հայ լինելու համար հպարտանալու: Դա էլ է սուտ ? Մարդն ափսոսում է, որ թշնամանքի մեջ ենք ապրում: Դա էլ ոչ մի իմաստ չունի ? Էս ազգովի ուռած եք ? Թացը չորից չեք տարբերում ?

 

 

Տիգրան Ժամկոչյան