Հայտնի ամերիկացի գրող, նոբելյան դափնեկիր, կանանց սրտերի հրաշալի գիտակ Էռնեստ Հեմինգուեյն իր ամենահայտնի վեպերից մեկը՝ «Հրաժեշտ զենքին», նվիրել է իր պատանեկան կրքոտ սիրուն՝ ծագումով լեհուհի Ագնեսա ֆոն Կուրովսկուն, ով կարողացավ շատ երկար կապել իրեն կրակոտ Հեմենգուեյին:
Ագնեսայի հետ սիրավեպը բռնկվեց Առաջին Համաշխարհային պատերազմի սկզբին: Այդ ժամանակ Էռնեստը շատ էր ցանկանում մեկնել ռազմաճակատ, սակայն բժշկական խորհուրդը արգելեց վատ տեսողության պատճառով: Բացի այդ՝ ծնողներն էլ չէին ցանկանում լսել որդու խելահեղ ցանկության մասին: Սակայն ապագա գրողը փնտրում է այլ ուղիներ իր գաղափարը իրականացնելու համար:
Մի անգամ իմանալով, որ Իտալական բանակին (որն այդ ժամանակ կատաղի մարտեր էր մղում) հարկավոր են կամավորներ, երիտասարդը վճռականորեն գնաց Կարմիր Խաչ ու պահանջեց ուղարկել իրեն Իտալիա: Պատերազմը նրան զվարճալի արկած էր թվում... սակայն մի քանի շաբաթ անց արդեն համոզվեց , որ այդպես չէ...
Հեմինգուեյն ընդամենը 18 տարեկան էր: Ռազմաճակատում նա երկար չմնաց. մի օր, երբ երիտասարդ ամերիկացին տեղափոխում էր վիրավորներին, մեքենայի մոտ ռումբ պայթեց: Էռնեստը ծանր վիրավորվեց: Նրան տեղափոխեցին Միլանի հոսպիտալ, որտեղ մի քանի օր անց ուշքի եկավ:
Երբ բացեց աչքերը, տեսավ իրեն խոնարհված գեղեցկադեմ երիտասարդ աղջկա դեմք… Դա բուժքույր Ագնեսա ֆոն Կուրովսկին էր: Նա գիշերները հերթապահում էր վիրավոր զինվորի անկողնու մոտ, և նոր ծանոթները հնարավորություն ունեին մինչև լուսաբաց զրուցելու: Արշալույսին Էռնեստը քնում էր, իսկ Ագնեսը գնում էր հարևան հիվանդասենյակ՝ մյուս վիրավոր զինվորների մոտ:
Երբ հիվանդը արթնանում էր ու չէր տեսնում հոգատար Ագնեսին իր կողքին, երկտող էր գրում ու խնդրում որևէ մեկին փոխանցել քույր Կուրովսկուն: Շուտով այլևս ոչ մեկի համար գաղտնիք չէր նրանց սերը:
Ագնեսան յոթ տարով մեծ էր երիտասարդից... Չնայած դա ամենևին չէր շփոթեցնում էռնեստին: Հեմինգուեյը իր ծննդյան 19-ամյակի օրը ամուսնության առաջարկություն արեց Ագնեսին...
Աղջկա արձագանքն անսպասելի էր. նա մերժեց առաջարկը: Չնայած նրան, որ որ երիտասարդ ամերիկացու հանդեպ տածում էր բավականին լուրջ զգացմունքներ:
Ագնեսան գեղեցիկ էր, ազատ, անկախ, համարձակ էր: Սիրում էր տղամարդկանց շրջապատում լինել: Չէր թաքցնում, որ ցանկանում է վայելել կյանքն ու սերը՝ անկախ բարոյական նորմերից ու նախապաշարումներից: Հոսպիտալի վիրավոր զինվորները խենթանում էին շիկահեր գեղեցկուհու համար:
Բնականաբար, զգայուն, զգացմունքային էռնեստը խանդում էր իր սիրելիին: Մի անգամ, երբ Ագնեսան ցանկացավ մեկնել հանգստանալու իր ընկերների շրջապատում, իմանալով այդ տհաճ լուրը, Էռնեստը բղավեց աղջկա վրա՝ պահանջելով, որ նա անհապաղ հրաժարվի ուղևորության մտքից: Այդ վեճին ներկա գտնվողները պատմում են, որ նա կատաղությունից կորցրել էր իրեն. վիրավորական խոսքեր էր շպրտում աղջկա երեսին, անպատվում, նետում հագուստը հատակին, գոռում, ծայրահեղ կոպիտ պահում իրեն…
Երիտասարդ բուժքույրն ավելի էր համոզվում, որ ընկերն անտանելի ծանր բնավորություն ունի: Ագնեսային հայտնի էր նաև, որ իր «ամբարտավան» ընկերը մեկ ուրիշ շատ ավելի լուրջ «թերություն» էլ ունի... Նա գիտեր, որ Էռնեստի մայրը անչափ խստաբարո տիրական, իշխող կին է, և, որ իր սիրելին անչափ վախենում է մորից ու նույնիսկ իր նամակներում մի անգամ չի հիշատակել իր անունը... իրենց սիրո մասին...
Նոյեմբերին բուժքրոջը տեղափոխում են Ֆլորենցիայի հոսպիտալ: Էռնեստը նորից է ամուսնության առաջարկ անում: Աղջիկը կրկին մերժում է:
Ագնեսը մեկնեց... Երիտասարդ ամերիկացին անմիջապես նրան է ուղարկում զգացմունքներով լի նամակներ: Մի քանի օրից պատասխանում է աղջիկը, որ կարոտել է անչափ, սարսափելի «քաղց» է զգում սիրելիի հանդեպ և չի կարող մոռանալ Միլանում անցկացրած քաղցր ու խենթ գիշերները:
Սիրահարների բաժանումը երկար չտևեց: Շուտով նրանք հանդիպեցին Միլանում... երկու ժամով... Դա նրանց վերջին հանդիպումն էր...
Հեմինգուեյի կյանքում շատ կանայք եղան: Սակայն մտերիմներին խոստովանել էր, որ միայն Ագնեսին է սիրել կրքոտ և անմնացորդ:
Էռնեստ Հեմենգուեյը ամուսնացավ մի քանի անգամ: Բոլոր կանայք էլ տարիքով մեծ էին նրանից:
Երբ գնում էր Եվրոպա, սիրում էր լինել այն վայրերում որտեղ սիրել էր իր Ագնեսին... Վերջին՝ չորրորդ անգամ ամուսնացավ "Time" ամսագրի լրագրող Մերի Ուելշի հետ, որը ստիպված էր դիմանալ, հանդուրժել ու աչք փակել ամուսնու բազմաթիվ սիրային արկածների, անհավատարմության վրա…
Մեծ գրողը ծանր դեպրեսիա էր տանում: Բուժումը ավելի խորացրեց այն...
Ի վերջո զգայուն և կասկածամիտ գրողը ինքնասպան եղավ:
