Մեր գյուղերում վաղուց սկսել են հաց թխել էլեկտրական վառարաններով,իսկ դրան,որպես հետևանք,հաջորդում է թոնիրների անգործության մատնվելը և վերանալը: Սա ոչ միայն ազգային դիմագծի,համ ու հոտի կորուստ է գյուղերի համար,ոչ միայն ինչ-որ քաղցրություն է պակասում գյուղից:
Ժամանակին,իրար անիծելիս ասում էին.թոնրիդ ծուխը կտրվի,կամ գյուղի ավերակ դառնալու մասին ասում էին,թունրի ծուխը կտրվեց: Մեր թոնրի ծուխը բուն և փոխաբերական իմաստներով մենք ենք մեր ձեռքով կտրում.դատարկում ենք մեր գյուղերը,որտեղից էլ թոնրի ծխի հոտ չի գալիս:
Տիգրան Մկրտչյան
