ՀԻմա զգում եք' ինչքան վատ բանա խաղաղ բնակիչ լինելը, ինչքան վատ բանա սեփական բանակ չունենալը, հիմա զգում եք, որ երկիր մոլորակի վրա գոյատևելու համար պետքա եթե ոչ սպանես, ապա չթողնես, որ քեզ սպանեն, եթե հայոց ցեղասպանության ժամանակներում մենք չունեինք սեփական երկիրն ու հզոր բանակը, որ կանխեինք, կամ գոնե փորձինք կանխել արհավիրքը, ապա այժմ մենք ունենք ինչ-ինչ հնարավորություններ:
Որ ինչ որ չափով փորձենք օգնել ոչնչացման եզրին կանգնած մեր եղբայր եզդիների մի որոշ հատվածին, մենք թե պետական, թե հասարակական մակարդակում մեր հնարավորությունների սահմաններում պետք է օգտակար լինենք նրանց: Թերևս լավագույն տարբերակը նրանց Հայաստանում վերաբնակեցնելն է: !!!!!
Մաթոս Աբգարյան
