Ճամփորդության. Ժամանակ դժվար է չնկատել թե մուսուլման ցեղեր իրենց քուռչերով փաթաթված, երեխա աղջնակից մինչ ջահել ու պառավ, պահպանեցին ուրույն ապրելակերպ, մշակույթ, որ առանձնացնում է իրենց մնացածից. Իսկ Հայերս նորաստեղծողներս դարերով միշտ փոփոխվելով անճանաչելի Ազգ ու Ժողովուրդ դարձանք. Բայց գոնե Հայերենը չարհամարենք, մի մեծ զոհողություն չի, այլ առավելություն. Բայց նորից տեսնում եմ որ ինչպես Հայաստանում, առավել օտարության մեջ ապրողներս իրոք անհոգ ենք Հայ մշակույթի ամենահիմնական արժեքի հանդեպ. Մտածել է պետք թե ինչպես տարածենք, քարոզենք, և հիմնական տարանջատող դարձնել այս մշակույթային գանձը....նույնիսկ լեզվի պահպանման մեջ թերացանք...արժեք տեսնելով ուրիշի լեզուն, ուրիշի կրոնը, և այլն....
Անժելա Բարսեղյան
