Մի քիչ քայլենք ու խոսենք Արշակյան քույրերի, նրանց շուրջ ստեղծված կարդաբալետի և սխալ համեմատականների մասին:
Արշակյան քույրերը ֆեյսբուքը կրկին բաժանեցին երկու մասի: Իրենց մի քանի բառերի համար, այժմ ֆեյսբուքում տարբեր մարդիկ դիրքավորվել են բերիկադների երկու կողմերում ու իրար վրա «ստատուս են շպրտում»: Ինգա և Անուշ Արշակյանները, փոձեցին իրենց բասական վերաբերմունքը արտահայտել Կոնչիտայի նկատմամբ, բայց իրենց համեմատականը սխալ էին: Իհարկե հոգեկան շեղում ունեցող մարդկանց չի կարելի վիրավորել, նրանք, ոչ ոք ապահովագրված չէ այս կյանքում բազմապիսի հիվանդություններից, ուղղակի պետք էր ուրիշ բանի հետ համեմատել:Եթե դուք ժուրի եք եղել, ձեռնպահ մնացեք մեկնաբանություններից, կամ ընդանրապես պետք է հրաժարվեիք ժուրի լինելուց:
Ստյոպա Սաֆարյանն էլ միանգամից մտավ մարտի, բայց այդ ընթացքում չհաշվարկեց իր էմոցիաները ու մի քիչ անցավ թույլատրելի սահմանը: Սաֆարյան ջան կարելի էր այդ ամենը ավելի մեղմ ասել ու այդ ժամանակ քեզ չէին քննադադի ու այսքան մեծ պատմություն այս ամենը չէր դառնա: Պետք էր ուղղակի չվիրավորել հայ աղջիկներին, որոնք հավաստիացնում եմ, այսօր ՀՀ Շուբիզնեսի այն կերպարներից են, որոնք ընդունելի են:
Ու միանգամից ասպարեզ եկավ Կենտրոնի Պետրոսը, ում համեմատությունը կարելի է համարել հազարամյակների ամենաաբսուրդ համեմատությունը: Նույն գրքի մեջ նույնիսկ չի կարելի Կոնչիտաի ու Կոմիտասի անունները գրել, ուր մնաց համեմատական եզրներ տանել: Պետրոսն էլ իբր թե խրատական ստատուս էր գրել ու Կոմիտասի ու Կոնչիտայի և այս պատմության միջև ինչ-որ զուգահեռներ էր տարել, չի կարելի՝ անընդունելի է:
Հ.Գ. Այսօր ընտանիքի միջազգային օրն է: Հայ ընտանիքին պետք է նախանձի ողջ աշխարհը: Տղա-տղա, աղջիկ-աղջիկ ընտանիքները անընդունելի են ու այլասերված: Կոնչիտա-Կոնչիտա ընտանիքները զզվելի են: Ընտանիքում պետք է լինի Հայր և Մայր, տղա և աղջիկ հասկացողությունը: Շնորհավոր հայ ու մնացած բոլոր նորմալ ընտանիքներին, որտեղ ընտանիք գաղափարը իսկապես արժեք է:

Էդգար Խաչատրյան