Կարֆուրի չուզողները, ուզողները, տնտեսագետները, վերլուծաբանները, դեմ պայքարող գործարարները, կողմ' Ալեքսանյանի հակառակորդները և Սամվել Կարապետյանի որոշումը:Բավականին ծավալուն քննարկումներ են գնում այս թեմայով:Ես փորձեցի կարդալ բոլոր նյութերը, լսեցի և կարդացի շատերի կարծիքները և հիմա կփորձեմ վերլուծել այս խառը իրավիճակը:Նախ հետաքրքիրը այն է, որ հոդվածներում, գրառումներում, հայտարարություններում չնկատեցի մի մոտեցում, որ բանակցության սեղանին դրվի փոխշահավետ պայմաններ, օրինակ' Կարֆուրը թող բացվի, զարգանա, մրցակցի, բայց նաև կամուրջ դառնա հայկական արտադրանքի արտահանման համար:Մեզ մոտ մարդիկ բաժանվել են երկու թիմի, կեսը ասում են Կարֆուրը կվնասի տեղական արտադրությանը, իսկ մյուս կեսը ասում են մրցակցություն կբերի:Երկու թիմերն էլ ճիշտ են, բայց այստեղ ինչպես միշտ գործում է <> և ոչ մի տեղ չկա նետրալ կարծիք, որը չի լինի ծայրահեղ' այսպես ասած << ուզում ես ուզի' չես ուզում…. հավաքվի ու……>>:Ես համաձայն եմ, որ Կարֆուրը մրցակցություն կմցնի մեր շուկայում' ինչը պարտադիր է այդ ոլորտի զարգացման համար:Ինչպես նաև համաձայն եմ, որ կվնասի տեղական արտադրողներին' չվաճառելով հայկական արտադրանք Կարֆուրի խանութներում տեղական արտադրողները կկրեն զգալի վնասներ:Իսկ այս ամենի լուծումը պետք է լինի փոխհամաձայնությունը և երկկողմանի շահը:Կարելի է օգտագործել Կարֆուրի մուտքի թույլտվությունը և հանդես գալ առաջարկությամբ, իսկ բանակցության սեղանին պետք է դրվի հետևյալ պահանջները'
1. Հնարավորություն տալ տեղական արտադրողին համագործակցել և արտադրանք մատակարարել Կարֆուրի խանութներին:
2. Կարֆուրի հայաստանյան մասնաճյուղում ստեղծվի մի բաժին, որ միջնորդ լինի հայկական արտադրողների և Կարֆուրի գլխամասի աշխատակիցների միջև:
Այս երկու պահանջները ոչ միայն մեզ համար են շահավետ' այլ նաև Կարֆուրին:Մեզ մոտ շրջանառվում են լուրեր, որ Կարֆուրը ներմուծելու է միմիայն իր սեփական արտադրության արտադրանքը, բայց նման բան չի կարող լինել:Կարֆուրը բոլորի նման պայմանագրային հիմունքներով համագործակցում է արտադրողների և մատակարարների հետ:Եվ ամենակարևորը, որ Կարֆուրի 78% ապրանքը ներմուծվում է այն երկրներից, որտեղ կան իրենց խանութները:Այսինքն հայկական արտադրանքը կարող է սպառվել Կարֆուրի ցանցերում, իսկ դա նշանակում է արտահանել 33 երկիր, մատակարարել 9994 խանութի' որտեղ աշխատում են 360.000 մարդ:Սա մի հնարավորություն է, որ տեղական արտադրողները պետք է երազեն:Բայց այս ամենը այդքան էլ հեշտ ճանապարհ չէ, իսկ Կարֆուրը ունի պահանջներ, դրանք հիմնականում որակի և կառավարման պահանջներ են /HACCP, ISO/:Հայաստանում կան կազմակերպություններ' որոնք համապատասխանում են այդ չափանիշներին, բայց ցավոք դրանք շատ չեն:Բայց համոզված եմ, երբ արտադրողները ունենան հնարավորություն մատակարարելու Կարֆուրի ցանցերին' ապա նրանք կներդնեն այդ համակարգերը:Իսկ տեղական արտադրողները բողոքելու փոխարեն' թող վարձեն գրագետ մենեջերների' որոնք կկարողանան ներդնել այդ համակարգերը և կկարողանան կապեր հաստատել արտերկրի մեծ սուպերմարկետների ցանցերի հետ' այլ ոչ թե միայն քննադատեն կառավարությանը: