ՉԵՄ ԱՐՏԱԳԱՂԹԵԼՈՒ,ինչ էլ անեն,ինչ էլ ասեն,սա իմ պապերի սուրբ հողնէ:Այս հողի տակ են նրանք թաղված:Հայոց սուրբ հողը իր վերմակի տակ է առել ՀՈՐՍ,ՄՈՐՍ,ԵՂԲՈՐՍ...կհանգրվանեմ նաև ես:Գնամ,որ ի՞նչ անեմ:Օտարի հողում օտար լեզվով խոսե՞լ սովորեմ:Օտարի տա՞նն ապրեմ:
Երբեք:Սա իմ ՀԱՅՐԵՆԵՔՆ է,սա իմ ՀՈՂՆ է,սա իմ ՔԱՂԱՔՆ է,իմ ՏՈՒՆՆ այստեղ է:Գրողի ծոցը կորչեն մեր մարդավայել ապրելուն խանգարողները:
ԵՍ ԽՈՆԱՐՀՈՒՄՍ ԵՄ ԲԵՐՈՒՄ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ ՀԱՆԳՉՈՂՆԵՐԻ ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ,որտեղ ինքս հանգչող հարազատներ ունեմ: Ո՞ւմ թողնեմ նրանց:
Ինչքան ուզում է գիշերը երկար ու մթամած լինի,ի վերջո ԱՍՏԾՈ լույսը հաղթանակած բացվում է աշխարհի վրա:
