Ինչի՞ մասին կգրեն 2000

տարի հետո
եթե իհարկե
նրանք դեռ
լինեն:
հիմա ես խմում եմ
գարեջուր
և լսում եմ
Բախ, շատ
հետաքրքիր է այս
անվերջանալի մահը
այս
անվերաջանալի կյանքը
երբ
ես նայում եմ այս ձեռքին
որ բռնել է ծխախոտը
զգում եմ, ասես
միշտ եմ
այստեղ նստած
եղել
ահա զորքերը
գրավել են քաղաքը.
իմ շնիկ Թոնին
ժպտում է
ինձ:
լավ է, երբ քեզ լավ
ես զգում
հենց այնպես, առանց պատճառի,
կամ էլ
հնարավորության դեպքում
ընտրել,
կամ էլ գոնե սիրով,
ոչ թե ատելությամբ,
հավատը, եղբա՛յր,
աստվածների մեջ
չէ
այլ
քո,
մի՛ հարցրու,
ասա
հիմա ես ասում եմ
քեզ,
այսպիսի հրաշալի
երաժշտություն
սպասում է միայն
դժոխքի
ստվերներում:

Չարլզ Բուկովսկի

Թարգմանությունը` ԼԻԼԻ ՅԱՆԻ-ի