Հաճախ մտքերով տարվում եմ, ու բալկոնից, կամ պատշկամբից երկար ժամանակ հետեվում բնությունում ապրող թռչունների տեսականին որ հաճախ կռվում են , կամ սիրաբանվում դիմացի ծառերի, կամ հարեվաններիս տանքների վրա, որ իմ տան ավելի բարձր դիրքից թատրոնի բեմադրություն կարծես լինի: Մարդուս վարքն էլ նույնն է երկնքից մեզ «դիտողների» համար:

Ամեն դեպքում էլ, ամենադժվար էտապը մարդու, հատկապես կնոջ, կամ իգական սեռի համար, դա ԾԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆ Է....այն ՀՍԿԱ ՈՒԺԸ ԿՆՈՋ, որ կարող է երեխա ծնել, իր ծեր տարիներին, հարաբերական իմաստով, ու բաղտատած տղամարդկանց, տերեվ նույնիսկ չի կարողանում քաշ տալ, ինքն իրեն կառավարելու համար...ուր՜՜՜ մնաց ծեր տարիներին ՄԵՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՔԱՇ ՏԱ....Խոսքս ծեր տղամադկանց համար է, որ ծեր տարիներին, կարողանում են երիտասարդ կին, զույգ գտնել, իսկ կանայք, համեմատաբար, անկարող են...Սա էլ բնության հետաքրքիր կարգերից է....