Արեվմուտք-Արեվելք, Եվրոպա- Ասիա երկընտրանքը , որ սուր արտացոլվեց Մաքսային միությանն անդամակցելու մեր «պատրաստակամության» մասին հայտարարությունից հետո, իրականում քաղաքակրթական երկընտրանք է : Եվ' որքան հին, նույնքան էլ' արդիական: Մեր ներկա ողբերգությունները եվ անկումները դարձյալ այդ երկընտրանքն են արտացոլում: Ոչ միայն երկընտրանքը, այլեվ վաղուց ի վեր գոյություն ունեցող երկատվածությունը, երկճեղքվածությունը: Մենք միշտ հաջողել ենք, երբ հաղթել է մեր ներսի արեվմտյան հայացքը, եվրոպակենտրոն դիրքորոշումը: Մշակույթի մեջ, քաղաքականության' ամենուր: Եվ պարտվել ենք անգամ ինքներս մեզ, երբ հաղթել է մեր ներսի ասիացին' խանի, սուլթանի , փադիշահի, էմիրի հիշողությամբ իշխանիկներն ու նրանց «համբալների» հիշողությամբ ստրուկները: Տեսեք' ոնց են նրանք վխտում Հայաստանում'այն, ինչ կարելի է կոչել նաեվ «ռաբիս.. քաղաքական բարձր հարթակներում, եթերում, արվեստի աշխարհում: Այդ նրանք են, որ մի կողմից կեղծում են ընտրությունները, մյուս կողմից' թույ լտալիս, որ իրենց վերաբերվեն որպես «համբալների»:
Եվրոպան, իհարկե, դրախտ չէ: Բայց Ռուսաստանը տանող ճանապարհը ստուգպես է մեր ամենավհատ ու ամենավերջին ճանապարհը' «ի վերին Ռուսիա»:
