Միշտ չէ, որ խոսքով կարող ես արտահայտել այն, ինչ զգում ես: Գնալով ավելի եմ համոզվում դրանում: Պարզ եւ հասարակ օրինակ' երբ սեր ես խոստովանում, ասում ես' սիրում եմ քեզ, դու չես կարող երկու բառով եւ մեկ օժանդակ բայով արտահայտել սրտիդ զգացածը: Պետք է ապացուցես դա քայլերով: Համաձայն չե՞ք:
Հնարավոր է, որ դու բարկանաս մեկի վրա, բայց սիրտդ, սիրտդ գիտի՜, թե ինչքա՜ն ես սիրում նրան: Ստացվում է, որ դու մի բան անում ես, իսկ իրականում այլ բան զգում: Հակասություն է, գիտե՛մ, բայց այդպես է...
Մեկ այլ օրինակ, երբ աղջիկը հարցնում է' ինչու՞ ես ինձ սիրում: Առաջին հայացքից տրամաբանական հարց է, չէ՞, բայց գրողը տանի, դժգո՞հ ես ի՜նչ է: Այդտեղ է, որ ուղեղդ կափարիչից դուրս է գալիս, բայց միեւնույնն է' պատասխանը չի կարողանում գտնել: Արի ու բացատրի, թե ինչու՞... Տարբեր բաներ ես ասում, բայց ոչ հիմնականը, որովհետեւ դա քո ներսում է եւ չես կարող բառերով արտահայտել: Չգիտեմ, թե ինչու՞ հենց սիրո թեմայով օրինակները բերեցի, բայց...
Կյանքում միշտ ուշադրություն դարձրեք' մարդու կատարած քայլը համընկնում է խոսքին, թե ոչ: Հաճախ մարդը մի բան է ասում, այլ բան անում: Լինում է նաեւ դրա հակառակը: Մի մոռացեք, որ հենց բառերն են մարդուն վիրավորում եւ գետնին հավասարցնում կատարած քայլերը...