ԱՌԱՎՈՏՅԱՆ ԲԱՐԻ ՄՏՈՐՈՒՄ

Ժամը չորսն է ամառային այգաբացի,
Տեւում է տակավին քունը սիրահեղ,
Անտառուտում լռության մեջ փառահեղ,
Այգը ցողում է գինեհոտը մթնշաղի:

Իսկ վարը մի վիթխարի շինատեղի,
Ուր խառատներն են խռնվում արդեն,
Շապիկ-շալվարով, առանց ժակետի,
Եռուզեռում են առ արեւմուտը մեկեն:

Անապատում փրփուրների, անխռով,
Շինում են շքեղ կտուր ու ֆասադ,
Այնտեղ քաղաքի հարստությունը ծով
Ծիծաղելու է կեղծ երկինքների տակ:

Բաբելոնյան արքայությանը հարիր
Բանվորների համար ահավոր հմայիչ,
Թող, աղաչում եմ, Վեներա, մի քիչ
Սիրեկաններիդ հոգով թագադիր:

Օ, հլու հովիվների դժխո գիշերավար,
Մատուցիր, մշակներին մի թունդ ոգելից,
Նրանց ուժ է պետք, գիտես անպատճառ,
Կեսօր կոնծոցին, ծով լոգանքին սպասելիս:

Bonne pensée du matin

À quatre heures du matin, l'été,
Le sommeil d'amour dure encore.
Sous les bosquets, l'aube évapore
L'odeur du soir fêté.

Mais là-bas dans l'immense chantier
Vers le soleil des Hespérides,
En bras de chemise, les charpentiers
Déjà s'agitent.

Dans leur désert de mousse, tranquilles,
Ils préparent les lambris précieux
Où la richesse de la ville
Rira sous de faux cieux.

Ah ! pour ces Ouvriers charmants
Sujets d'un roi de Babylone,
Vénus ! laisse un peu les Amants
Dont l'âme est en couronne

Ô Reine des Bergers !
Porte aux travailleurs l'eau-de-vie.
Pour que leurs forces soient en paix
En attendant le bain dans la mer, à midi.