Մի աստղագուշակ սովորություն էր դարձրել ամեն երեկո տնից դուրս գալ և աստղերին նայել: Եվ ահա մի անգամ հանգիստ զբոսնելով քաղաքի ծայրամասում, մտքով ամբողջովին երկինք սլացած, հանկարծ ընկավ ջրհորը: Այստեղ նա լաց ու կոծ դրեց, և մարդու մեկը, լսելով նրա վայնասունը, գլխի ընկավ, թե ինչ է կատարվել և ասաց նրան. «Ա՜յ հորդ ողորմի, դու ուզում ես տեսնել, թե ի՜նչ է կատարվում երկնքում, այնինչ գետնի վրա եղածը չես տեսնում»:
Առակս կարելի է վերագրել հրաշքներով պարծեցող մարդկանց, որոնք ի վիճակի չեն կատարելու նույնիսկ այն, ինչ անում է ամեն ոք:
