Հայկական ուղղաթիռի կործանումը, մեր հատուկ ջոկատայինների սխրագործությունն ու այսպիսի պահերին ամբողջ ժողովրդի աննկարագրելի համախմբումը Պաշտպանության նախարարության ու մեկ գաղափարի շուրջ ինձ հիշեցրեց 2014-ի ամռանը Արևմտյան Հայաստանում (առայժմ Թուրքիա) հանդիպած բազմաթիվ հայերից մեկի հետ զրույցը: 32-ամյա երիտասարդը ապրում է Բայազետում, հրաշալի գիտի հայոց պատմությունն ու ասօրվա վիճակը: Երբ հարցրեցի, թե ինչ կանի, եթե Արցախում էլի պատերազմ լինի, առանց վարանելու պատասխանեց. «Հիմա բոլորս մեր հայ լինելը պետք է ապացուցենք մեր գործով:
Ես էլ կգնամ Արցախ ու թուրքերի դեմ կռիվ կտամ: Դրանք մեր արունը շատ են խմել, դրանց շան նման պետք է սատկացնել...»
Երևանում կա զինկոմիսարիատ, որի պատին մեծ իմաստ պարունակող միտք է գրված. «Յուրաքանրյուր պահի ազգը պետք է պատրաստ լինի վերածվելու համազգային բանակի...»
Նաիրի Հոխիկյան
