Եթե ինձ հարցնեն ,ինչը կփրկեր Հայաստանին անկումներից ես անկեղծ կպատասխանեի ' -Մենք որբ ենք հավատից ,սիրուց ,կարեկցանքից ,ուստի կփրկեր այն ամենը ինչը թվարկեցի,դրանց բացակայությունը մեզ ստիպում է սոված մնալ ,մնալ միշտ անդունդի եզրից կախված :
Չեք զգում ,որ քիչ-քիչ մոռանում ենք ինքներս մեզ ,մոռանում ենք այնքան թանկ մեր ինքնությունը ,որով կարող էինք ամենուր լինել միակը :
Ժամանակը միշտ ապացուցում է ,որ ներսի թշնամին ավելին է լուծարում ազգը ,քան ինքնը' արտաքին թշնամին :
Մենք սովորել ենք լինել խաբեբա ,լինել քցող ,լինել հոգով փնթի ,սակայն մոռացել ենք Լինել Հայ ,մնալ Հայ ,մնալ ՄԱՐԴ ...........
Սակայն այդ ամենի հետ եզ զգում եմ ,որ Հայի մեջ կա մի բան ,որը ոչ մի տեղ չկա ,դա արյունն է ,որը երբեք ջուր չի դառնա ,մեր խնդիրնները այնքան են շատացել ,արտաքին և ներքին ,որ մենք մոռացել ենք ,որ մեր միակ ուժը ,մեր մեջ է ,ոչ թե Եվրոպաներում կամ Ռուսաստաններում ,որ մեր մենք առանձ այնել կարող ենք ,միայն թե քիչ հավատ է պետք ,կարեկցանք դիմացինին ,ու սեր առ ազգը ,առ Հայրենիքը :
Մեզ քիչմը պակասում է նաև Միասնականությունը ,ինչը քնած է մեր մեջ ,այն պետք է արթնացնել :
Ուր էլ որ գնաք ,ուր էլ լինեք ,ուր էլ որ ջուր խմեք ,մի բան լավ իմացեք ,որ Հայրենիքի ամեն մի բան քաղցր է ,ու տաք :
Հաջողություն քեզ Հայաստանս
Վանիկ Հովակիմյան
