Հիսուսի մոտ եկավ մի բորոտ: Նա ծնկի իջած աղաչում էր՝ ասելով.
-Տե՛ր, եթե կամենաս, կարող ես ինձ մաքրել:

Հիսուս գթաց և ձեռքը երկարելով՝ դիպավ նրան և ասաց.
-Կամենում եմ, մաքրվի՛ր:

Հազիվ էր այս խոսքն ասել՝ բորոտությունն իսկույն գնաց նրանից, և նա մաքրվեց: Հիսուս նրան անմիջապես դուրս հանեց և խստիվ պատվիրեց՝ ասելով.

-Նայի՛ր, ոչ ոքի բան չասես, այլ գնա՛ և քեզ ցո՛ւյց տուր քահանային. ապա, որպես վկայություն ժողովրդին, թե մաքրվել ես քո բորոտությունից, մատուցի՛ր քո զոհը, ինչպես հրամայել է Մովսեսը:
Բայց նա գնաց և սկսեց ամեն տեղ պատմել ու տարածել պատահածը: Դրա համար Հիսուս այլևս չէր կարող բացեիբաց որևէ քաղաք մտնել, այլ դուրսը, ամայի տեղերում էր մնում: Եվ ժողովուրդն ամեն կողմից գալիս էր նրա մոտ:

(Մարկոսի ավետարան 1:40-45)

Ռուբեն վարդապետ Զարգարյան