Քանի-քանի որդեկորոյս հայ մայրեր տեսայ՝ հայրենիքի մէջ, որոնց զաւակը զոհուած էր ի պաշտպանութիւն հայրենեաց հողի՝ Արցախի մէջ թէ այլուր...եւ միայն հպարտութեան արտայայտութիւն տեսայ անոնց աչքերուն մէջ...: Հերոսածին հայ մայրեր՝ ասոնք, որոնց մօտ հայրենիքի սէրը գերիվեր է ամէն ինչէ....ՊԱՏԻ՛Ւ ՆՄԱՆ ՀԱՅ ՄԱՅՐԵՐՈՒՆ:
Նահատակ զինուոր Արմէն Յովհաննիսեանի մայրը կը գրէր բարեկամի մը յղած իր նամակին մէջ. «Այրւում է սիրտս զաւակիս կորստից, սակայն հպարտ եմ անսահմանօրէն՝ որդիս նահատակուեց քաջերի արիւնով սրբագործուած հայրենի հողի համար: Մենք՝ հայերս, հերոսածին ազգ են, անպարտելի է մեր ոգին, մեր գենի մէջ է յաղթանակելը եւ այդպէս կը լինի յաւերժ...»: ԱՀԱՒԱՍԻԿ ՀԵՐՈՍԱԾԻՆ ՀԱՅ ՄՕՐ ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ ՈՐԱԿԸ......
Երան Կոյումջյան
