Իրանական և թուրքական մի շարք լրատվամիջոցներ միաժամանակ հաղորդել են, որ սիրիական, այսպես կոչված, չափավոր ընդդիմության ռազմական թևը հանդիսացող «Սիրիական ազատ բանակի» և «Սիրիական հեղափոխական ճակատի» ներկայացուցիչները դադարեցրել են դիմակայությունը Արաբական Հանրապետության՝ մեծությամբ երկրորդ քաղաքում՝ Հալեպում, և թվով 14 հազար զինյալներ նահանջել են քաղաքի՝ իրենց կողմից վերահսկվող արևմտյան շրջաններից: Նշվում է նաև, որ «Սիրիական հեղափոխական ճակատի» առաջնորդ Ջամալ Մաարուֆն էլ փախուստի է դիմել և ներկայում գտնվում է Թուրքիայի տարածքում:

Նման որոշման պատճառով սիրիական «չափավոր ընդդիմադիր ուժերը» կորցրել են Թուրքիայի հետ կապն ապահովող Բաբ ալ-Հաուայի սահմանակետը, որն, ինչպես նաև նրանց պատկանող սպառազինության որոշակի խմբաքանակ (հնարավոր է նաև՝ որոշ քանակությամբ զինյալներ էլ համալրել են իսլամական ծայրահեղ արմատական խմբավորումների շարքերը) անցել են մեկ այլ հակակառավարական՝ «Ահրար ալ-Շամ» խմբավորման վերահսկողության ներքո. հիմնականում հենց այս անցակետով էին Հալեպում պայքարող սիրիական զինված ընդդիմության խմբավորումները վերջին 3 տարիների ընթացքում ստանում Թուրքիայից եկող մարդկային համալրումները, ռազմատեխնիկական և նյութական աջակցությունն: Իսկ իրանական ԶԼՄ-ներն էլ հավելում են, որ սիրիական կառավարական ուժերն էլ իրենց հերթին գրավել են Բաբ ալ-Հաուան «Ահրար ալ-Շամի» զինյալներից:

Հաստատվելու պարագայում այս հանգամանքը մի կողմից դրական, մյուս կողմից՝ բացասական հետևանքներ կարող է ունենալ: Նախ, սա նշանակում է, որ կանխատեսելի ապագայում Հալեպն աստիճանաբար և մեծամասսամբ կարող է անցնել սիրիական իշխանությունների վերահսկողության ներքո, մյուս կողմից, չի բացառվում, որ ռազմավարական առանցքային կարևորություն ունեցող քաղաքը թիրախավորվի «Իսլամական պետության» կողմից, որը քրդական ճակատում կրած անհաջողությունը կփորձի կոմպենսացնել նոր ուղղություններով, մասնավորապես՝ Հալեպի դեմ լայնամասշտաբ գրոհով՝ ստեղծված իրավիճակում ունենալով միայն մեկ հակառակորդ՝ սիրիական բանակն: Այս պարագայում արդեն, քաղաքի և շրջանի մոտ 2մլն բնակչության վիճակն, անխոս, շատ ավելի կբարդանա:

 Արմեն Պետրոսյան