Սկսվել է տարբեր լարային գործիքների վրա նվագելու, լարախաղացի նման մի քանի լարերի վրա խաղալու, թռվռալու, պահեստային մի քանի օդանավակայաններ դեսանտ իջեցնելու, նույնիսկ օրվա մեջ մի քանի դիմակ փոխելու, ամեն զուռնայի տակ պարելու, իր պարը աճուրդի հանելու, պաշտոնին սթրվելու, մարաղ մտնելու, վախից պոչը քամակը քաշելու, ձայն չհանելու, ընդդիմադիր խաղալու, ազնվության պսակի տակ քաղաքական դիվիդենտներ շահելու և անձնական ապագան կերտելու, ժողովրդին հիպնոսացնելու և հիմարացնելու շրջանը…Գարունն էլ մի կողմից, մնում է լիալուսինը…
Պարկեշտության, արժանապատվության, հավատարմության, խելամտության, մարդու՝ տղամարդ տեսակի խիստ դեֆիցիտ է…
Ռոբերտ Մելքոնյան
