Հայաստանից ամսեկան 33000 անգամ ման են գալիս շարադրությունու ևս 14000 անգամ sharadrutyun բառերով կազմված արտահայտությունները: Ու հիմա դպրոցում դասատուները բացի շարադրությունները կարդալուց պետք է նստեն նաև ստուգեն արդյոք դա ինտերնետից է վերցրած, թե աշակերտն է գրել: Իսկ մեր ժամանակ ինտերնետ չկար ու պապա-մամաներն էին օգնում շարադրությունը գրել: Իսկ լավագույն աշխատանքները միշտ բարձրաձայն կարդում էին… տեսնես հիմա տենց բաներ կա, թե արդեն մոռացվել է? P.S. Երեխեք ջան, մի քիչ էլ ինքնուրույն մտածեք, էս ինտերնետը ձեզ ապագա չի :P