Որոշել եմ քաղաքական բառապաշար մտցնել մի բառ, որ զարգացած Արևմուտքում վաղուց է քաղաքական լեքսիկոնի մաս, իսկ արևելյան կեղծախոսությամբ և մեղմախոսությամբ տառապող և ուղղախոսությունն ատող Հայաստանում' դեռևս թաբու է:

Դա, ի թիվս այլոց' «ապուշ» բառն է:
Բայց այդ մասին' քիչ ավելի ուշ:

Ադրբեջանի հրապարակած տեսանյութը, որտեղ մեր սպան ստիպողաբար տեքստ է կարդում և հստակ այդ մասին հասկացնում իր դիմաշարժով' ոչ թե նրա դավաճանության' ինչպես որոշ ապուշներ են ասում, այլ' անմարդկային կտտանքների ապացույց է:

Թեզը' թե գերի ընկածը պետք է հերոսաբար դիմանա բոլոր անմարդկային կտտանքներին և որևէ կերպ տեղի չտա անդիմանալի ճնշումներին' տոտալիտար բռնապետություններին հատուկ մոտեցում է: Այդպես պատերազմում գերի ընկած գրեթե բոլորին Ստալինը ոուակել էր դավաճաններ և շատերն ավելի բախտավոր եղան մնալով գերության մեջ' քան վերադառնալով խորհրդային տոտալիտար ցեղասպանի չէկա-ի գիրկը: Ժողովրդավարական երկրներում ճնշման տակ խոսելը լիովին ընկալվում է և չի համարվում դավաճանություն: Հայտնված կամ հնարավոր հայտնվելիք տվյալներն արագ կորցնում են իրենց արժեքը, իսկ գերու կյանքը վեր է ամեն ինչից:

Ընդհանրապես ռազմագերին և թշնամուն ներսից տվյալներ հաղորդող լրտեսը բոլորովին տարբեր բաներ են և Արևմուտքում ու ոչ արևմտյան ժողովրդավարություններում դա շատ լավ հասկանում են:

Նախ' դավաճաններ են այս սպային դավաճան անվանողները: Եվ ոչ միայն դավաճաններ, այլև' վտանգավոր ապուշներ:

Ապա' այս տեսանյութն ապացույց է այն այլևս անհերքելի փաստի, որ անմարդկային բռնություններ են կիրառվում մեր զինվորականի նկատմամբ: Ընդ որում' այդ փաստը չբացահայտելու և վերադարձն անհնար դարձնելու պատճառով' նրա խոսքում ադրբեջանցի հայախոս տեքստագիրը ներառել է հատված թե իբր գերին չի ուզում վերադառնալ Հայաստան: Ամեն բան դասական ֆաշիզմի կանոններով է կարված:

Հիմա ամենակարևորի մասին:

Օրեր են անցել: Տեղյա՞կ է արդյոք ժողովուրդը, թե երկրի ղեկավարությունն ինչ է անում այս սպային և մյուսներին ազատելու ուղղությամբ: Եղե՞լ է արդյոք ուղերձ ժողովրդին, տրվե՞լ է արդյոք խոստում:

Մարդիկ, որոնք պնդելու են թե դա միայն կուլիսային' գաղտնի աշխատանք է և չի կարելի այդ մասին բարձրաձայն խոսել' ապուշ են: Դարձյալ - վտանգավոր ապուշներ:

Կուլիսային են բանակցությունների մանրամասները: Խնդրին անդրադարձն ու վերադարձնելու կամքի մասին հայտնելն ու դրանով պատասխանատվություն ստանձնելը չեն կարող կուլիսային և գաղտնի լինել:

Հայաստանում կուլիսային է ողջ գործընթացը: Ընդ որում' դատելով բոլոր նախորդ գերիների վիճակից և նաև այս տևական լռությունից' այդ կուլիսներում ոչինչ էլ չի կատարվում:

Կարևորը թատրոնի բեմին բարձրորակ ասֆալտ է փռվում:

Գերի՞: Չէ´, չենք լսել:

Դավաճաննե´ր:
Եվ ...
Ապուշնե´ր: