Անձամբ շատ անգամներ եմ զանգել այդ թեժ գծին.
Երբ նախորդ վարչապետը հյտարարեց կառավարականի թեժ գծի մասին, մեկ շաբաթից փոփոխվեց ու փակվեց:
Խնդիրը հետևյալն է,
-Նախ օգնականներ, հետո օգնականի օգնականներ, հետո օգնականների օգնայաններ, հետո նրանց քարտուղարուհիներ և վերջ:
անուններ կարող եմ տալ:
Կ.Կարապետյանի ժամանակ Արամ Վարդևանյան, հետո իրա օգնականը, կրթության մասով, հետո նրա օգնականը , հետո նրա քարտուղարը, և մեկ շաբաթից ոչ գործն ընթացք տրվեց, ոչ էլ զանգեր ընդունվեց: ամեն զանգիս պատասխանող օգնականի օգնականի օգնականի քարտուղարուհին ասում էր , որ այստեղ չէ կարևոր գործուղման է մեկնել, փաստորեն ոչ մեկն էլ հարց չի լուծել, առաքելությունն էլ ցրելն է եղել, մերժելն է եղել...
Բլոկ էր արվում համարները հերթականությամբ, դա արդեն երբ թեժ գիծը դարձրեցին քաղաքային հեռախոսահամար։
Հ.Գ. Ասելիքս ինչ է, այն է, որ խնդիրները անտեսելով, գնացել են մի բանի որ հոգնեն դիմողները: Բայց դանակը հասցրել են ոսկորին, ինչի արդյունքում էլ եղավ այն ինչ եղավ:
Հովհաննես Յորդանյան
