Կարելի՞ է չէ մի քիչ հասուն գտնվել ու ի վերջո հասկանալ, որ ինչպես Հայաստանի մեդիադաշտում և հասարակական֊քաղաքական դաշտում հիմարների պակաս չկա, այնպես էլ' Ռուսաստանի։
Ո՞նց եկանք նման եզրակացության, ինչու՞ ենք մենք մտածում, որ Հայաստանում խոսքի ազատություն կա ու ամեն մեկը կարող է մտքին եկած հիմարությունը Ռուսաստանի հասցեին հնչեցնել, իսկ Ռուսաստանում խոսքի ազատության ու դրանից օգտվող անուղղելի ապուշների պակաս կա։

Ինչու՞ է մեզ թվում, որ ԱԺ լիագումար նիստերի դահլիճում կարելի է հանրային լսումներ անել, որի ընթացքում կարող են հնարավորինս տափակ մտքեր հնչեն հայ֊ռուսական հարաբերությունների մասին, իսկ НТВ֊ի եթերում' ոչ։ Ո՞նց էլի, էս մտածելակերպը ո՞նց ձևավորվեց, ինչի՞ հիման վրա։

Լավ, չհոգնեցի՞ք մազոխիստական պնդումներից, թե Կրեմլը ամեն մի ապուշի պատվիրում է Հայաստանի դեմ խոսել։ Քննարկումների նշաձողն էնքան ենք իջացրել, որ էլ տեղ չի մնացել։