ես ընդվզողների հետ եմ, քանի որ երկրի վիճակն այնպիսին է, որ լռելը, համակերպվելը հանցագործություն է: Բայցև քանի դեռ մեր քաղաքական միտքը չի գտել իրավիճակի ռեալ փոփոխության տանող ուղին, ապա ամեն շարժում իր մեջ պարունակում է ճահճի մեջ էլ ավելի խոր խրվելու վտանգ. համենայնդեպս, առ այսօր այդպես է եղել:

Չի՛ կարող չլինել իրատեսական ելք: Որոնենք այն:

Կից նյութն՝ այստեղ: