Այն որ Հայաստանն ու Արցախը պետք է լինեն միասին երկրորդ կարծիք լինել չի կարող՝ հիմնական պադճառը նրանում է, որ Արցախը հոգով և սրտով Հայաստանի հետ է, իսկ մտքով դեռ կողմնորոշված չէ, թե Հայաստանի հետ մնա քաշելով հայաստանցու այսօրվա հոգսերն ու պայքարի իր եղբայրների հետ դուրս գալ այս վիճակից, ինչպես Հայաստանը կանգնեց իր փոքր եղբոր արցախցու համար, թե ուղակիորեն մտածի միայն իր գոյության մասին:

 


Գիտեք ես մի բան կասեմ, այն որ Արցախը չեզոք դիրք է բռնել դա գալիս է իր նախագահից և իշխանություններից , որը համատեղ գործում է Հայաստանի հետ համաձայնեցված: Արցախի ժողովուրդն այստեղ անզոր վիճակի մեջ է հայտնվել, և միայն մտածում է ապրելու մասին դրան էլ գումարած շինծու պատերազմային լարված վիճակը, որը նախ ձեռնտու է թե Հայաստանին , և թե Արցախի իշխանություններին: Հայաստանում լավ կարողանում են էշացման պրոցեսի տակ պահել ժողովրդին, և նույն էլ արվում է Արցախում:

 

 

Եկանք կարևոր մասին, արցախցին ապրելով 70 տարի ադրբեջանցու հետ բնականաբար երկու ազգերի մեջ 70 տարիների ընթացքում ձևավորվել էր երկու ընդհանուր մենթալիտետ, կապ չունի թե արցախցու իրավունքները սահմանափակված էին, որ արցախցին ճնշված էր իրեն զգում օտար լծի տակ, բայց այնուամենայնիվ ապրելով իրար հետ դարձել էին ընդհանուր մի մարմին և Ռուսաստանին սահմանակից լինելով ավելի շատ շփվում էին ռուսների հետ, սա էլ ձեզ երկրորդ ոչ պակաս մենթալիտետը: Հասկացեք վերջապես այսօր ազիկներից հեռանալով չհեռացան ռուսական մենթալիտետից, դրանով իսկ հետևություն արցախցին տեսնելով Հայաստանի օրեց օր կործանումը նա կգերադասի մտնել ռուսի լծի տակ, իհարկե հետո գլխներին կտան բայց արդեն ուշ կլինի, քանի որ արցախցին պետք է չմոռանա թե ինչ օրեր է քաշել օտար լծի տակ:

 

 

Ամենից լավը կլիներ այն, որ արցախցիներն ու հայաստանցիները միավորվեին և վերջ դնեին այս երկու կողմանի ազգադավ իշխանություններին, որն էլ որ չի հաջողվի ոչ մեկին քանի դեռ ռուսական գործոնը լավ վերահսկում է երկու կողմերին իր դրածո ու ծախու մակլավիկներով: Այսքան բան, սա բարդ հարց է, որ միայն երկողմանի միասնության դեպքում կարող է լինել: Թե չե ուրիշ ձև չկա: իհարկե եթե Հայաստանում լինի միակ ու ճիշտ զինված ապստամբությունը, որն իր հետ տանելով արյան գետեր,վերջնական կտոնի իր հաղթական տարանջատումը թե ազգադավներից և թե ռուսից: Հույսով եմ կարողացա հնարավորինս ասել այսօրվա իրավիճակի մասին: Ասեմ նաև ամենակարևոր բանը. արցախցիները հայ են, բայց հայաստանցուն դեռ չեն ընկալում դեռ նրանք լավ չեն պատկերացնում ,որ առանց Հայաստանի ադրբեջանցու քաքից ելնելով կնկնեն էլ ավելի մեծ ու շատ խորը քաքի մեջ, որի անուն է Ռուսաստան: Իսկ ղեկավարները ոչ մի ջանք չեն խնայում լիարժեք ռուսացնելու բոլորին: Հայեր, ե՞րբ եք խելք հավաքելու:

 

 

Հրանտ Ավետիսյան