Ըստ իմ կարծիքի նախագահական ընտրություններում Պարույր Հայրիկյանի մասնակցությունը ԿԳԲի ու Իշանության համագործակցության արդյունք էր, որքան էլ որ ինք ցանկանալով մտավ Հայրիկյանը մտավ ընտրության դաշտ, ու իր ներկայությամբ, միայն խանգարեց, թատրոններ սարքեց, ու շարունակում է ուշադրությունը շեղել քաղաքացիների քաղաքացիական պայքարից, երկրի լուրջ խնդիրներից....Դատարանը չկարողանալով կամ չցանկանալով տեսնել Հայրիկյանին քաղաքական դաշտ հանող իշխանության դերը, հենց իսկ իշխանության թեվով, դատարանով, չեզոքացրեց Սեդրակյանին...որքան էլ որ Սեդրակյանի քաղաքական դաշտում հաջողելու շանսերը, կամ հնրարավորությունները չնչին լինեին.. համենայդեպս արդարությունը չհաղթեց, ոչ նախագահական ընտրություններում, ոչ էլ դատավարության ընթացքում....այսպես էլ կշարունակենք կույրորեն, երեխայի տրամաբանությամբ, ձեվացնել, թե իբր «իշխանություն» ունենք...ավելի ճիշտ կլիներ, ասել, թշնամիներ ունենք երկրի ներսում