Հարգելի՛ ընկերներ և հայրենակիցներ, կարծես մենք աստիճանաբար մոռանում ենք, որ բոլորս հայ ենք, մի ազգի զավակներ, որը դարեր շարունակ եղել է միասնական, համերաշխ ու հանդուրժողական միմյանց նկատմամբ։ Մենք մոռանում ենք, որ ամեն երրորդս իրար բարեկամ ենք ու հարազատ՝ քույր ու եղբայր, հորեղբոր տղա, մորաքրոջ աղջիկ,քավոր-սանիկ, լավ ախպեր, լավ ախպոր լավ ախպեր, լավ ախպոր լավ ախպոր լավ ախպեր։ Մի՛ տրվեք սադրանքների, հանդուրժող եղե՛ք, չէ որ ամեն մարդ ունի իր կարծիքն ու այն արտահայտելու իրավունքն ու ազատությունը։ Եվ, վերջիվերջո, ամեն մեկը հարցին նայում է իր տեսանկյունից, որը,հնարավոր է, ունի արդարացված հիմքեր։ Ինչևէ, մեկ անգամ ևս, եկե՛ք հետևենք քաղաքակրթության կանոններին։