Խորհրդային տարիներին, երբ քննարկվում էր որևէ պաշտոնում թեկնածուի նշանակման հարց, նա զրույց էր անցնում բավականին շատ պաշտոնյաների մոտ և վերջում հաստատվում շրջկոմի, քաղկոմի բյուրոյում: Զրույցների ժամանակ թեկնածուի անձնական թերթիկում, երբ տեսնում էին, որ ամուսնացած չէ, ընտանիք չունի, դա արդեն լուրջ խնդիր էր: Հատկապես, եթե թեկնածուն պետք է կոլեկտիվ ղեկավարեր…Այն ժամանակվա ղեկավարները գտնում էին, որ ընտանիք, երեխա չունեցող մարդը չի կարող հասկանալ ենթականների խնդիրները, ընտանեկան հարաբերությունները և մտնել նրանց դրության մեջ, ճիշտ կողմնորոշվել և որոշում կայացնել…
Նայելով ստորև բերված ցուցակը կրկին համոզվում եմ, որ նրանք ճիշտ էին...