Հայ հանրության գլխում աստիճանաբար կարծրանում է այն գաղափարը,որ ավելի լավ է ԵԱՀԿ /մինսկի խումը գոյություն չունենար,քանց թե ամեն անգամ երբ սահմանային միջադեպ է գրանցվում,այսպես անհասցե անատամ հայտարարություններով լեգիտիացնեն այդ միջադեպերը՝ պարարտ հող նախապատրաստելով հաջորդի համար։ Էմոցիոնալ առումով սա իհարկե հակսանալի է,որովհետև դժվար է մարդկանց հակառակը համոզել հատկապես երբ 25 տարվա մեջ Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև տարվող բանակցություններում էական պրոգրես չի արձանագրվել։
Նշանակում է,որ փաստացի խմբին չի հաջողվում մոտեցնել կողմերին։ Ավելին գնալով ավելացան սահմանային միջադեպերը իսկ դե այս ամենի կուլմինացիան էլ ապրիլյան պարտերազմն էր։ Սակայն ցավոք այս ապհին դեռ այդ խմբին այլընտրանք չկա։ Եվ նրա չլինելու պարագայում,շատ դժվար է ասել թե իրականույմ ինչ տեղի կունենա ԼՂՀ-Ադրբեջանական ու ինչու ոչ հայ-ադրբեջանական սահմանին։ Եվ չի բացառվում,որ ԱՄՆ,Ռուսաստանն ու Ֆրանսիան,տեսնեոլվ խմբի գործունեության անարդյունավետությունը որոշեն այլ կերպ միջամտել խնդրին,արդեն երկու կողմերի համար էլ ոչ շահեկան լուծման նպատակով։ Իսկ մտածել ենք,էե այդ դեպքում ինչ կարող է տեղի ունենալ երկու երկրներում։
Ադրբեջանը դեռ մի կողմ,իրեքն թող տապակվեն իրենց դարդոնվ,լավ բայց ինչ է լինելու մեզանում,եթե հանկարծ դադարի խմբի գործունեությունն ու սահմանում օրնիբուն կրակոցներ լինեն։ Մի խոսքով իրավիճակը հեչ դեպի լավը չի փոխվի,եթե ցրվի ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը,որովհետև համանախագահները էլի գոնե այս պահին որոշակիրոեն կարողանում են կողմերին զսպել,չանցնելու արդեն բացահայտ ռազմական գործողություններ:
Գրիգոր Սաղաթելյան
