Մենք բավականին պրիմիտիվ ենք դարձել մեր ցանկություններում, սահմանափակել ենք դրանք առօրեական-կենցաղային մտածողությամբ և դրանում ծվարած իբր արժեքներով:
Դրանում համոզվելու համար բավական է լսել, թե ինչի մասին են խոսում մարդիկ, ինչ նպատականեր ու երազանքներ ունեն:
Մեր պրիմիտիվության պատճառով է, որ մենք կրթությունից միայն դիպլոմ ենք ակնկալում, իսկ աշխատանքից՝ միայն աշխատավարձ: Մինչդեռ կրթվելու իմաստը մասնագետ դառնալ է, իսկ աշխատանքն արժևորվում է նախևառաջ անհատական զարգացման, մասնագիտական և սոցիալական աճ ապահովելու տեսանկյուններից:
Մովսես Դեմիրճյան
