Կարելի է հունգարներից ներողություն խնդրել Բաբաջանյանի արձանը տեղադրելու համար՝ նշելով, որ ընդամենը հրաման է կատարել՝ լինելով զինվոր: Դրանով նաև «վրեժ կլուծենք» սաֆարովի դեպքի առնչությամբ:
Միաժամանակ համաձայն եմ, որ արձանը նման է գերեզմանատներում գողական ախպերների մահարձաններին, բայց այդ դեպքի համար ևս «արդարացում» ունենք՝ իրական մահարձան բերվեց Ֆրանսիայից որպես նվեր ու կանգնեցվեց քաղաքի կենտրոնի հրապարակներից մեկում՝ անվանելով այն Ֆրանսիայի: Այնպես որ մեր կյանքը լի է, մեղմ ասած, հիմարություններով, և նշվածը դրանցից ընդամենը մեկն է:
Վախթանգ Սիրադեղյան
