Հունաստանի նոր վարչապետը իմ խելքին է։ Այն ինչ տարիներ շարունակ ասում էի ինքն էլ է ասում։
Հարցը հետևյալն է։ Ենթադրենք Ռուսաստանին իր հսկա տարածքով և 150 միլիոն բնակչությամբ արտաքսեցիք Եվրոպառլամենտից։ Լավ, հո Երկրագնդից էլ չե՞ք արտաքսելու։ Փոխանակ լեզու գտնեք այդ հսկա պետության ու նրա ժողովրդի հետ բռնել եք կոշտ դիմակայության պոչից որ ի՞նչ անեք։ Ինչի՞ եք ձգտում։ Ենթադրենք մի Հյուսիսային Կորեա էլ այս երկրին դարձրիք, հետո ի՞նչ եք անելու, Հունաստանի՞ն եք սարքելու Հյուսիսային Կորեա, հետո՞ որ երկրի հերթն է։ Գոնե հերթի ցուցակը լրիվ հրապարակեք որ մեր գլխի ճարը տեսնենք։ Չինաստանի հերթը որերորդն է։
Ինձ զարմացրեց որ Հունաստանը Կիպրոսի հետ միասին և Թուքիան ու Ադրբեջանը հետները դեմ են եղել Ռուսաստանին արտաքսելուն։ Սա հետաքրքիր մոմենտ է։
Այս ինչ խաղեր են որ Հունաստանն ու Կիպրոսը Թուրքիայի հետ նույն կողմում են հադես եկել։ Դա չլսված չտեսնված բան է եղել նրանց ողջ պատմության ընթացքում։
Ահա ինչ ենք կարդում Հունաստանի նոր վարչապետի միջազգային հարաբերությունների ասպարեզում կատարած առաջին քայլերի մասին՝
Следующий шаг шокировал Берлин еще больше: первым из иностранных дипломатов, с кем встретился новый премьер, стал российский посол.
Затем последовали и другие "неординарные" шаги: отказ от политики "жесткой экономии" и, наконец, критика позиции ЕС в отношении санкций против России.
Կից նյութը՝ այստեղ
Համլետ Աբրահամյան
