Հայաստանում քաղաքական կուսակցությունների ու դաշինքների մեջ նոր տենդենց է սկսվել: Նրանք մի անվան տակ գործունեություն են ծավալում և երբ զգում են, որ իրեն իրենց սպառել են փոփոխում են անունունը: Այլ կերպ ասած այս ամենը կարելի է անվանել ջայլամի սինդրոմ: Անունը փոխելով թաքնվել նոր անվան տակ, ոնց որ գլուխը թաքցնել ավազի մեջ, բայց ողջ մարմնով երևալ: Անունը չէ՝ գործունեությունն ու որակներն է պետք փոխել: Գաղափարներն ու գաղափարական հիմքերը: Հետո մարդկանցից վստահություն եք ուզում, մի 3 տարվա մեջ 2 անգամ անուն փոխելը վկայում է ուժի ոչ կայունություն մասին:

Էդգար Խաչատրյան