Դանթեի «Աստվածային կատակերգության» մեջ դժոխքի ամենավերջին՝ 9-րդ շրջանը, Կոցիտ սառցե լիճն է։ Այստեղ անասելի ցուրտ է, ու այն նախատեսված է այդ ծանրագույն մեղքը գործածների համար։ Այստեղ գտնվող հոգիները դատապարտված են մինչև կոկորդը մնալ սառցակալած լճում և հավերժական տառապանքների ենթարկվել սառը ջրի մեջ։
Իսկ գիտե՞ք, թե ովքեր են այստեղ կրում պատիժը. ԴԱՎԱՃԱՆՆԵՐԸ։ Հայրենիքի դավաճաններն ու նրանց համախոհները, ծնողներին ու ընկերներին դավաճանածները, վստահությունը չարաշահածները։
Այո՛, դժոխքի «ամենաթեժ» կետն իրականում սառցե լիճ է ու հենց դավաճանների համար է նախատեսված։
Այստեղ են հավերժական տառապանքների դատապարտված Հուդան, Բրուտոսը և Կասսիոսը (Հուլիոս Կեսարին դավադրաբար սպանողներից մեկը):
Որպեսզի հասկանաք, թե անդրաշխարհի համար որքան կարևոր շրջան է սա, ուղղակի իմացեք, որ դրա պահապաններից ու պատիժը կրողներից մեկը հենց ինքը՝ Լյուցիֆերն է։ Ու հենց նա է իր երեք երախով լճի հատակից հոշոտում վերը նշված երեք անձանց։
Սա գրում եմ նրա համար, որ ցույց տամ, թե ինչ է սպասվում հայրենիքի դավաճաններին։ Ու եթե դուք մի փոքր աստվածավախ եք ու հավատում եք դժոխքի գոյությանը, ապա իմացեք, որ սա նաև դավաճաններին սատարողների վերջին հանգրվանն է լինելու։