Մի անգամ Դալայ Լամային հարցնում են, թե ինչն է ամենաշատը նրան զարմացնում: Նա պատասխանում է' մարդը:

Սկզբում նա զոհաբերում է իր առողջությունը, որպեսզի փող աշխատի:

Հետո փող է ծախսում, որ վերականգնի առողջությունը:
Այդ ժամանակ նա այնքան է անհանգստացած իր ապագայով, որ երբեք չի վայելում ներկան:
Արդյունքում նա ապրում է ո՛չ ներկայով, ո՛չ ապագայով:
Նա ապրում է այնպես, կարծես երբեք չի մահանա, իսկ մահանալուց ափսոսում է, որ չապրեց: