Պարո՛ն վարչապետ, Ձեր կառավարությունը պարտավոր է ձեռնարկել կոնկրետ քայլեր՝ զինված ուժերի սպա Գուրգեն Ալավերդյանին գերությունից ազատելու համար: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է փաստաբան Նորայր Նորիկյանը:

«2011 թվականի հոկտեմբեր ամսին Իսրայելի վարչապետ Բենյամին Նաթանյահուն իսրայելցի շարքային զինվոր Գիլադ Շալիթին պաղեստինյան գերությունից ազատելու համար նրան փոխանակեց 1000 պաղեստինցի բանտարկյալների հետ, որոնց թվում կային նաև Համասի գրոհայիններ:

Այդ զինվորը հինգ տարուց ավելի գտնվում էր գերության մեջ: Նրան ազատելու համար Իսրայելն անգամ ռազմական գործողություններ է իրականացրել Գազայի հատվածում:

Զինվորի ծնողները մի քանի տարի Իսրայելի վարչապետի գրասենյակի դիմաց կազմակերպել են բողոքի գործողություններ՝ պահանջելով իրենց որդու վերադարձը:

Վարչապետ Նաթանյահուն այս առիթով հայտարարել է, որ որոշումը շատ դժվարին էր, սակայն ինքը պարտավորություն էր զգում տուն վերադարձնել զինվորին, որին պետությունն էր մարտի դաշտ ուղարկել՝ ավելացնելով, որ ինքը իր 1 զինվորին ազատելու համար վճարում է շատ թանկ գին՝ 1000 պաղեստինցի, բայց վճարում է:

Իմ խորին համոզմամբ, այսպիսի քաղաքականությամբ է պայմանավորված Իսրայելի և նրա բանակի հաջողության գաղտնիքը, որտեղ մեկ զինվորի կյանքը կարող է հավասարազոր լինել 1000 մարդու հետ:

Ինձ մեկ-մեկ թվում է, որ մենք կենդանի մարդուն չենք սիրում, մենք կենդանի հերոսի գոյությունը չենք ընկալում:

Մեր հերոսը պետք է մեռած լինի, մեր 18 տարեկան զինվորն ու սպան պետք է սպանված կամ զոհված լինեն, որ մենք գնահատենք ու արժևորենք նրանց, հարգենք նրանց ՛՛Կենդանի՛՛ հիշատակը:

Ժողովու՛րդ, սա մեր հավաքական ողբերգությունն է:
Հենց այսպիսի մտածողությամբ ենք մենք դարեր շարունակ դոփել նույն տեղում...

Երեկ հայտի դարձավ, որ զինված ուժերի սպա Գուրգեն Ալավերդյանը գերի է ընկել:

Ինձ տխրեցնում ու զայրացնում է մեր հանրային անտարբերությունը, պետական մարմինների լռությունը:

Ինձ համար ընդունելի չէ զինված ուժերի սպայի նկատմամբ ցուցաբերվող այս մոտեցումը:
Ամեն ինչ պետք է արվի՝ նրան հայրենիք վերադարձնելու համար:

Պարո՛ն վարչապետ, Ձեր կառավարությունը պարտավոր է ձեռնարկել կոնկրետ քայլեր՝ զինված ուժերի սպա Գուրգեն Ալավերդյանին գերությունից ազատելու համար...

Փառք ու պատիվ հայոց բանակի սպներին ու զինվորներին, որոնք, վտանգելով իրենց կյանքը, ապահովում են եմր հայրենիքի խաղաղությունը...»: