Օրինակ, ինչի՞ Վարդգես Գասպարին չի գնում և Թուրքիայի սահմանին պառկի, ու գոռա, որ թուրքերը մարդասպանեն, հայ են կոտորել: Ինչի չի գնում ԱՄՆ դեսպանատան դեմը՝ տռասի վրա պառկի ու ասի որ ընդունեն հայերի ցեղասպանության հանգամանքը: Վարդգես Գասպարին ինչի չի գնում ու Ադրբեջանի սահմանին պառկի ու ասի ռադներդ քաշեք մեր հողից:
Ի միջայլոց, ով էլ որ լինի անձը, պաշտոնյան, ոչ ոք իրավունք չունի գնա ու իրա տան դեմը բողոքի ակցիա անի: Եթե ասենք Վարդգես Գասպարին Վովա Գասպարյանի դեմ բան ունի, եթե ունի, թող գնա ՆՎԴ-ի դեմը պառկի, կամ թուղթ բռնի:
Հիմա ինձ եթե դու չգա գասպարին, գնամ իրա տան դեմը պառկեմ, կզանգի ոստիկանություն, կասի որ իրան ահաբեկում են:
ՄԻ խոսքով, զգում եք, որ Գասպարին հայրենիքի համար չի պառկում, այլ անձնական թշնամանքով ա պառկում, ու անձնական թշնամանքը ոչնչի չի բերի, և եթե դու ատում ես ոստիկանապետի, դա ավելի հայրենասեր չի դարձնում մարդուն, եթե դու գնում ես ոստիկանապետի տան դիմաց ակցիա ես անում, դա քո զավելի ուժեղ մարդու տեղ չի դնում:
Ուժեղները այլ տեղ են պայքարում
