Զարմանում եմ, թե ինչու է հեղափոխական իշխանությունը շարունակում նախկինների «գիծը» ազատ և աշխատանքային օրերի փոփոխությունների հարցում: Ովքե՞ր կարող են օգտվել, օրինակ, 4 օր հանգստանալու հնարավորությունից. նրանք, ովքեր հավելյալ գումարներ ունեն տնից դուրս գալու համար: Կարծում եմ, որ հայաստանցիների երկու երրորդը կամ ավելի մեծ մասը չունի այդ հնարավորությունը, ինչը նշանակում է, որ դա արվում է փոքրամասնության համար: Կա նաև մեկ այլ ասպեկտ՝ օրգանիզմը սովորում է 5 աշխատանքային և 2 հանգստյան օրեր ռեժիմին, իսկ դրա խախտումը բերում է ստրեսների: Ճիշտ է, ոչ մեծ, սակայն բազմաթիվ ոչ մեծ ստրեսների արդյունքում առաջանում են լուրջ հիվանդություններ, ինչը վնաս է պատճառում ոչ միայն մարդկանց առողջությանը, այլև երկրի տնտեսությանը:

Վախթանգ Սիրադեղյանի ֆեյսբուքյան էջից: