Միանշանակ՝ ընտրությունները լեգիտիմ էին։
Միանշանակ՝ Նիկոլ Փաշինյանը ՀՀ ժողովրդի մեծամասնության կողմից ընկալվում է որպես ժողովրդի միակ հնարավոր առաջնորդ(ու արդարացի), որը մի ժեստով կարող է ՀՀ տարածքում գետերի հունը փոխել (ու իրոք դա այդպես է)։
Բայց, այս ընտրություններից հետո, որտեղ Նիկոլ Փաշինյանը, լրիվ լեգիտիմ, տարավ ջախջախիչ հաղթանակ նախկինների նկատմամբ և համոզիչ հաղթանակ ներկա քաղաքական գործիչների նկատմամբ, մենք առերեսվում ենք նոր մարտահրավերների հետ։
Որքան էլ մենք ցանկանանք, որքան էլ Նիկոլ Փաշինյանը ազնիվ ու անվերջ Հայաստանին սիրահարված աշխատի, միևնույնն է, Հայաստանը առաջիկա 30 տարում չի կարողանալու այնպիսի երկիր դառնալ, որը աշխարհաքաղաքական պոկերի սեղանի շուրջ կարողանա օրակարգ ստեղծել։ Կան շատ օբյեկտիվ պատճառներ։
Ես Նիկոլ Փաշինյանին ի սրտե ցանկանում եմ մաքիավելյան կոմբինացիյա․ լինել աղվեսի ու առյուծի նման։
Միջազգային բոլոր սլաքները հիմա թեքված են դեպի իրեն։ Բոլորը, թե ոխերիմ դաշնակիցները, թե հարազատ թշնամիները գիտեն, որ ՀՀ-ում ՄԻԱԿ հարց լուծողը, դա Նիկոլ Փաշինյանն է, ու 100 % բոլորը փորձելու են իրանցը առաջ տանել, թիրախավորելով հենց իրեն։ Իրոք, շատ դժվար և պատասխանատու իրավիճակում է նա։
Իսկ ինչ վերաբերվում է մեզ, չմոռանանք մի ճշմարտություն․
-«Չկա վատ իշխանություն։ Կա վատ հասարակություն»
