Գիտեինք, որ հաջորդ համաշխարհային պատերազմը տնտեսական է լինելու - տանկ ու թնդանոթները պահուստային երևակայական զենքեր են...
Եվ պատերազմի մեկնարկը պայթեց տնտեսապես ամենակայուն և տնտեսապես ամենա-արագ, բայց ուռճացված զարգացող երկրների միջև: Վերջին 30 տարում Չինաստանը բերվեց միջազգային տնտեսական արենա, և հիմա ժամանակն է նրան, նկարված տնտեսական թվերը ճշտել:
Հաջորդկլինի հնդկաստանը, որը երկրորդ արագ զարգացող երկիրն է, բայց ի տարբերություն Չինաստանի ավելի խելամիտ տնտեսական հիմքեր ունի և ապտակը թեթև կտանի: Իսկ հյուսիսային ատոմային երկիրը դեռ երկար կշարունակի հրթիռներ հնարել, չհասկանալով, որ այդպիսով միայն տնտեսական լճացման է գնում: Եթե չինաստանը ապրանքների արտահանման տարիֆային դիլեմայի առաջ է կանգնում, ապա հյուսիսային արջը իր թաթից բացի ոչինչ չունի, և հումքի արտահանումն արդեն հզոր լինելու համար վաղուց սպառել է իրեն:
Լավագույն դեպքում կարող է կուվալտ արտադրել և ռադիոէլեկտրոնիկա արտադրող հարավային Կորեային վաճառել:
Հայաստանին բան չի լինի, քանի որ տնտեսական թոշակի է անցել - թոշակն էլ առաջիկայում չի կտրվի:
