Եթե ունենք առանձնատուն և ցանկանում եք դառնալ «Վեոլա ջուր»-ի բաժանորդ, ապա խորհուրդ չեմ տա, դրա փոխարեն, ավելի լավ է արտեզյան ջրի համար հորատում կազմակերպենք, քանի որ ֆինանսական առումով շատ ավելի էժան այն կնստի ձեր վրա:
Հիմա ամեն ինչ հերթով...

Դիմում ես գրասենյակ, որ դառնաս բաժանորդ, բանկում մուծում ես 2000 դրամ, որ դիմումդ վերցնեն, հետո 20 աշխտանքային օրվա մեջ քեզ նամակ է գալիս... Ուշադրություն նամակ է գալիս, ոչ թե նրա համար, որ հարգելի բնակիչ այս ինչ օրը գալիս ենք չափագրում և այլն անելու, այլ նամակ է գալիս, որ ձեզ բաժանորդ դարձնելու համար պետք է մուծեք 150 000 կամ ասենք 1 500 000 դրամ: Էտ արդեն կախված է քո բախտից, թե մագիստրալը քո առանձնատնից քանի մետր է հեռու, եթե հեռու է մի երեք մետր ուրեմն 150 000-ով կպրծնես: Ամենահետաքրքրին էնա, որ էտ չափագրումը, աշխատանքների իրականացման համար հաշվարկները կատարում են գրասենյակում առանց տեղանքին ծանոթ լինելու: Աշխատանքի կատարելու տողի տակ կարող ես գտնել այսպիսի մի տող՝ ժայեռի քանդում, ու գնում կանգնում ես առանձնատանդ մոտ ու էտ անտեր մնացած ժայեռը ման գալիս, կամ գրում են՝ փորված գրունտի ձեռքով բարձում և տարածքից հեռացում X գումար, հաջորդ տողով էլ կարդում ՝ խողովակաշարը ծածկելու համար գռունտի տեղափոխում և ձեռքով լցնել X դրամ:

Հիմա ամենահետաքրքիրն էնա, որ ասում ես, եղբայր, էտեղ ժայեռ չկա, էտ մեկ, երկրորդ, էտեղի գռունտը խի ես տանում, դու ի՞նչ գիտես ինչ գռունտա էտեղի գռունտը, երբ դու տեղում չես եղել, ասում ա՝ համաձայն չե՞ս, թազա դիմում գրի, թազա 2000 դրամ մուծի ու վերըշարադրված պատմությունը կրկնվում ա... Երկիրս ծախեցիք անողնաշարներ ու հիմա ձեր համար բարձր թոշակի գնացած մեզ *աքի մեջ եք քցել...
Հ.Գ. Հարցը ինձ հետ կապ չունի, սակայն անձամբ եմ առնչվել խնդրին ընկերոջս խնդրանքով...