Երևան-Սևան մայրուղին վերջապես վերանորոգվում է, սակայն կրկին անտրամաբանական ու հերթական անհասկանալի «պրոֆեսիոնալիզմով»…
-Նախ՝ ինչու՞աշնանը, երբ զբոսաշրջության սեզոնն ավարտվել է, երբ մինչև ասֆալտապատումն ավարտեն, ձյունով ծածկվելու է մինչև գարուն և գարնանը կրկին՝ դեռևս «չվայելած», կարկատվելու է:
-Երկրորդ՝ ի՞նչ սկզբունքվ, ի՞նչ «մեթոդներով», չափանիշներով է որոշվում, թե որ հատվածը պետք է վերանորոգվի: Քարուքանդ հատվածներ կան, որոնք անտեսվել են, վերանորոգվում են հատվածներ, որոնք համեմատաբար բարվոք վիճակում են:
Այդ նույն «տրամաբանությամբ» մի քանի փոս էր լցվում՝ կարկատվում, Դիլիջանի ոլորաններում…Այդ «լուրջ» աշխատանքներին մասնակցում էին մեկ ՃՈ կարգախումբ, երեք ինքնաթափ, երկու կատոկ, չորս բանվոր և վեց ղեկավար…
Իրոք որ շատ անտրամաբանական տրամաբանություն ունենք…
Ռոբերտ Մելքոնյան
